KENDI DÜSEN AGLAMAZ

Ben almanyanin kücük bir sehrinde büyüdüm,
Aslinda vatanimda büyümeyi tercih ederdim.
Belki herseyim olmazdi ama huzurum olurdu
Belki hayatim daha degisik ilerlerdi,belki....?
Neyse dedigim gibi biz almanyanin kücük bir
Sehrinde anem sevmeye doyamadigim annem,herseyi dogru
Yapmak isteyen ama milletin dedikodusundan utanan annem,
Babam cok sevdigim "benim kizima güvenim sonsuzdur "
Diyen babam ve birbirimizden cok uzak oldugumuz iki
Tane abim! belki annem ve babam yasam savasi icinde
Bizi sevmeyi unutmuslardi belkide onlar herseyi dogru
Yapmislardi belki de yanlis olan bendim? bilmiyorum.
Belki de babam bana fazla güvenmisti! ve hala da güveniyor.
Ailenin en kücügü bendim.her istedigim oluyordu dedigi gibi
Babamin birtanesiyim.yasim 13 komsumun ogluna asik oldum
Askmiydi bir hevesmiydi cahillikmiydi bilmiyorum.birgün
Kacarak evlendik.adanaya kocamin memleketine kactik,ilk
Gecemizde hamile kaldim.bugün 12 yasinda bir kizim var.
Evliligim fazla sürmedi kocam isini kaybettikten sonra
Beni dövmeye basladi ve babam beni cok seven babam buna
Dayanamadi,ve beni hemen kizim dogduktan sonra almanyanin
Baska bir sehrine gönderdi."benim tek kizim var el oglundan
Dayak yesin diye büyütmedim"düsüncesindeydi,benim ve kizimin
Huzur icinde yasamamizi istiyordu. annem se hic sevgisini
Göstermezdi "beni annem sevmiyor "düsüncesindeydim.YANILDIM.
Bugün kendim bir anne olarak annemi daha iyi anliyorum.ama cok
Gec egerki o zamanlar bu günki gibi düsünebilseydim cok seyler
Baska yapardim.annem benim yokluguma dayanamadi, hastalik
Pesinden hastalik geldi ve annem iki sene önce vefat etti.
Son nefesinde ulastim anneme ama neye yarar, ben anneme doyamadim,
Yüzüne bakipta annem beni affet diyemedim sarilip koklayamadim.
Utandim kendimden yaptiklarimdan hayatimdan.anneme anlatacagim cok
Sey vardi,annemden ve babamdan ayrilinca basima neler geldi....
Bbilerim annemin ölümünden beni sorumlu ettiler, haklilardi.benden
Nefret ediyorlar.yazmayi unuttum kizimi babasi ben ayrildiktan 6
Sene sonra öldü ölüm sebebini hala bilmiyorum.kizim babasini hic
Görmedi.ama kendimi bundan sorumlu tutmuyorum,cünkü o bize sahip
Cikmadi tek dostu ickiydi.ginede yattigi yer mekani cennet olsun.
Nede olsa kendi cahilligim ve kizimin babasiydi. kizimla baska
Sehirde yapa yalniz kaldigim da cok zor günler gördüm.kocamin icki
Düskünlügünden epeyce borclanmistim,ellimizden tutan kimse olmadi.
Annem ve babama eger zorluklarimizdan anlatsaydim elbette yardimcim
Olurlardi ama buna yüzüm yoktu.KENDI DÜSEN AGLAMAZ diye düsündüm nede
Olsa cok hatam olmustu.kizimi soguk yagmurlu bir günde delik ayakabi
Ve yazlik ince bir ceketle okula gönderdigimde ateslenip yataga düstü
Ve ben babamin sonsuz güvendigi kizi hayat kadini olarak calismaya
Karar verdim. ben anamdan hayat kadını olarak dogmadim .bugün hala
Hayat kadini olarak calisiyorum. bunu ailemden kimse bilmiyor,ama
Aynaya baktigim zaman kendimden kaderimden utaniyorum, kizima her
Istedigini alabiliyorum ve bu beni biraz olsun teselli ediyor.sonra
Gece oldugunda sabahlara kadar agliyorum. neden den bukadar hata yaptim.
anneme beni affet diyerek yalvariyorum.

"Not: Yalan Dünyada Kimseyi Üzmeyin, Üzmeyinki Yarın O Üzdükleriniz Kara

Toprak Olunca Cigerinize Hancer Gibi Saplanmasın!"